Διατροφικές συστάσεις στη σιδηροπενική αναιμία.

Η αναιμία είναι μια παθολογική κατάσταση όπου δεν υπάρχουν αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια ή αιμοσφαιρίνη στο αίμα, ώστε να κυκλοφορήσει επαρκές οξυγόνο στα κύτταρα μας.

Η συνηθέστερη μορφή αναιμίας παγκοσμίως είναι η σιδηροπενική αναιμία, όπου τα αποθέματα σιδήρου στο σώμα δεν επαρκούν για τη σύνθεση νέας αιμοσφαιρίνης και ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Αν δεν κυκλοφορεί επαρκές οξυγόνο στο αίμα, τα κύτταρα μας δε θα μπορούν να παράξουν την απαραίτητη ενέργεια με αποτέλεσμα να νιώθουμε ατονία, αδιαθεσία και κουραζόμαστε ευκολότερα, ενώ η μείωση της παροχής αίματος περιφερειακά θα κάνει το δέρμα μας να φαίνεται περισσότερο χλωμό, χάνοντας τη ζωτικότητα του.

Ακολουθούν διατροφικές συστάσεις στη σιδηροπενική αναιμία:

• Διατροφή με ικανοποιητική περιεκτικότητα σε σίδηρο καθημερινά. Καλές πηγές αποτελούν το κόκκινο κρέας, το συκώτι, τα φρούτα εποχής (πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια, ρόδια, αβοκάντο, ελιές), τα αποξηραμένα φρούτα (χουρμάδες, σταφίδες, δαμάσκηνα), η μελάσα, τα αυγά, τα ψάρια και τα θαλασσινά.
• Παροχή όξινου μέσου για καλύτερη απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου, όπως: το λεμόνι (κιτρικό οξύ), το μηλόξυδο (οξικό οξύ) και τροφές με βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ).
• Αύξηση πρόσληψης βιταμίνης C από φρούτα και λαχανικά εποχής, όπως: πορτοκάλι, λεμόνι, ακτινίδια, κουνουπίδι, μπρόκολο, καρότο και λάχανο. 
• Οι χυμοί φρούτων και λαχανικών (όπως πορτοκάλι, παντζάρι, μήλο, καρότο) είναι επιβοηθητικοί, εφόσον δεν προκαλούν διαταραχές στο σάκχαρο αίματος. 100 ml χυμού πορτοκαλιού αρκούν για να τριπλασιάσουν την ικανότητα απορρόφησης του μη αιμικού σιδήρου.
• Μείωση υπερβολικής κατανάλωσης φυτικών και οξαλικών οξέων (σπανάκι, αμύγδαλα, σπόροι, σόγια), ταννινών και πολυφαινολών (τσάι, καφές, κρασί, κακάο), καθώς και υψηλής ποσότητας φυτικών ινών στα γεύματα (δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια), συστατικά που σε μεγάλες ποσότητες μπορούν να εμποδίσουν την αποτελεσματική απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου. 
• Ταυτόχρονη κάλυψη σε φολικό οξύ και Β12 που συμμετέχουν στην ερυθροποίηση (καλές πηγές αποτελούν και οι παραπάνω τροφές).
• Προσθήκη συμπληρωμάτων όπως η βιολογική χλωρέλλα (προαιρετικά).

Σημειώσεις:

• Ο αιμικός σίδηρος των ζωικών τροφών απορροφάται επαρκώς, ανεξάρτητα από την παρουσία άλλων τροφών στη δίαιτα. Αντιθέτως, η απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου εξαρτάται από την παρουσία όξινων μέσων και τροφών υψηλών σε βιταμίνη C.
• Περίπου η μισή ποσότητα σιδήρου του μητρικού γάλακτος απορροφάται αποτελεσματικά, εν αντίθεση με το 4% του σιδήρου που απορροφάται από τα βρεφικά σκευάσματα γάλακτος εμπλουτισμένα σε σίδηρο.
• Λήψη σκευασμάτων σιδήρου με προσοχή και ιδιαίτερα σε άτομα με γαστρεντερικές διαταραχές (όπως η δυσκοιλιότητα). Προτιμάται η κάλυψη των αναγκών μας σε σίδηρο μέσω της διατροφής.