Οι βιταμίνες και ο ρόλος τους στην απώλεια βάρους

Κάθε δευτερόλεπτο που περνά, τρισεκατομμύρια βιοχημικές αντιδράσεις λαμβάνουν μέρος μέσα στο σώμα μας, συνθέτοντας αυτό που αναφέρουμε ως μεταβολισμό του σώματος.

Διάφορες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που λαμβάνουμε από τη διατροφή μας χρησιμοποιούνται σε πολλές από αυτές τις χημικές αντιδράσεις, συνδράμοντας σε κρίσιμες μεταβολικές διαδικασίες.

Βιταμίνη Β1 (θειαμίνη)

Μιλώντας συγκεκριμένα για τις αντιδράσεις που αφορούν τη διαχείριση βάρους, ας πάρουμε ως παράδειγμα τη θειαμίνη (Β1), μια από τις πιο σημαντικές υδατοδιαλυτές βιταμίνες (ανακαλύφθηκε πρώτη στη σειρά), η οποία, σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, συμμετέχει στην οξείδωση του λίπους στα μιτοχόνδρια των κυττάρων μας.

Αν δεν έχουμε επαρκή επίπεδα θειαμίνης, δεν μπορούμε να οξειδώσουμε («κάψουμε») αποτελεμσατικά το σωματικό μας λίπος!

Συγκεκριμένα, η μειωμένη κυτταρική διαθεσιμότητα θειαμίνης επηρεάζει την ενεργειακή κατανάλωση και τον ενεργειακό μεταβολισμό, οδηγώντας σε ινσουλινοαντίσταση, διαταραχές στα σήματα της ινσουλίνης και τελικώς σε απώλεια ικανότητας διαχείρισης βάρους και παχυσαρκία.

Βιταμίνη C και βιταμίνη B6

Η βιταμίνη C και η βιταμίνη Β6, είναι υπεύθυνες για τη σύνθεση της σεροτονίνης, μια ορμόνη που ευθύνεται για τη ρύθμιση της όρεξης και της πρόσληψης τροφής.

Η μειωμένη διαθεσιμότητα των παραπάνω βιταμινών θα μπορούσε να μειώσει την παραγωγή σεροτονίνης, συνδράμοντας στην αύξηση των επιπέδων της όρεξης, αυξημένη πρόσληψη τροφής και τελικώς σε ένα θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και πρόσληψη βάρους.

Βιταμίνη Β9 (φολικό οξύ)

Ως ένα τελευταίο παράδειγμα, μια προοπτική μελέτη του 2006 ανέδειξε ότι τα υψηλά επίπεδα φολικού οξέος στο αίμα (Βιταμίνη Β9) ήταν σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας αύξησης της αποτελεσματικότητας ενός προγράμματος διαχείρισης βάρους μεταξύ ατόμων με κλινικά σοβαρή παχυσαρκία.

Συγκεκριμένα, οι αναλυτές επισήμαναν ότι η αύξηση του φολικού οξέος στο αίμα κατά 1 ng/ml αύξησε την πιθανότητα επιτυχίας του προγράμματος κατά 28%.

Συμπερασματικά:

Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι το σώμα μας απαιτεί επαρκή κυτταρικά επίπεδα μικροθρεπτικών συστατικών για τη φυσιολογική λειτουργία και διατήρηση του μεταβολισμού και ότι η μειωμένη διαθεσιμότητα τους θα μπορούσε να αποτελέσει προδιαθεσικό παράγοντα εμφάνισης (ή δυσκολίας διαχείρισης) της παχυσαρκίας.

Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε όλη τη απαραίτητη θρέψη που χρειάζομαστε καθημερινά μέσω τη διατροφής μας!

Βιβλιογραφία:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17092388/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17977472/